Actions

Work Header

Rating:
Archive Warning:
Category:
Fandom:
Additional Tags:
Language:
Türkçe
Collections:
Turkfanfiction
Stats:
Published:
2016-12-07
Completed:
2016-12-07
Words:
1,026
Chapters:
2/2
Kudos:
1
Hits:
87

Loveless

Summary:

İki insan, bir okul, bir ev masum bir öpücük olmaması gereken oldu. Zor beğenen Kris bu kalp dudaklı çocuğa aşık oldu. Tek sorun kris biraz sert severdi.

Exo ficidir. Krisoo^^

Notes:

Arşivist görevindeki Glenien'den not: Bu hikaye daha önce, artık kapanmış olan Turkfanfiction.net'te yayınlanmıştır. Sitede kalan hikaye arşivini korumak için, Türkfanfiction.net olarak Kasım 2016'dan itibaren, AO3'ün Open Doors (Açık Kapılar) projesi kapsamında, sitede bulunan tüm hikaye arşivini AO3 koleksiyonuna taşımaya başladık. Bu haberin duyurusu çeşitli kanallarda yapıldı, ancak size ulaşmamış olabilir. Bu yazarı tanıyorsanız veya bu yazar sizseniz, hikayeyi üzerinize geçirmek için lütfen profil sayfamdaki e-mail adresini kullanarak bana ulaşın.

Chapter 1: İlk tanışma

Chapter Text

 

 

 

Kris, mudure selam verip odadan cıktı. Kendini usak gibi hissediyordu. Okulda, en genc ogretmen oldugu icin, hep dalga gecer gibi gorevler veriyorlardı.
Kahretsin nasıl bir mantıksız gidecegi okulu daha onceden gormeye gelmez ki? İcinden kukredi kris. Okula yeni baslayan ogrenciyi gidip kendisi alması gerekiyordu.

Okuldan cıkıp ogretmenler garajına dogru yurudu. Porchesine binip soul havalimanına dogru surmeye basladı. Sinirden direksiyonu sıkıyordu. Tırnaklarını direksiyona gecirmisti. 10 dk sonra soul havalimanındaydı. Arabasından inip iceriye dogru yurudu ancak bu cocugun kendislni nasıl tanıyacagını merak etti. Telefon numarasınıda almamıstı ki.
Hatırladıgı kadarıyla cocugun adı D.o yla baslıyordu bir pankart yapması gerekiyordu acilen. Ama neyle?
Ust sol tarafta bir simge gordu uzerinde Coffe yazıyordu aradıgını orada bulabilir di belki
"Bakar mısınız?" 
"Evet efendim buyrun?" 
"Buyuk kagıt var mı acaba?"
"Hayır efendım. Ne icin lazımdı?"
"Peki. Hava alanından birisini almam gerekiyor ve o beni tanımıyor. Herneyse tesekkurler."
"Bekleyin!! Pasta kabının ters yuzeyine ismini yazabilirsinz."
'Harika cocugu almaya gelip hamedelik yapmadıgım kalmadı birde pasta kabının uzerine isim yazacagım. Hıc benım tarzım degil.' Diye icinden gecirdi kris.
"Peki kalem alabilir miyim?" 
"Buyrun."
Kagıdın uzerine-dogru olmasını umdugum ismi- buyuk harflerle DO yazıp kalemi garsona verip caffeden cıktım. İnsanların bekledigi kalabalıgı gorup oraya dogru ilermeye basladım. Keske yanıma maske falan alsaydım. Benim gibi yakısıklı,seksi bir varlıgın boyle rezil olacagı aklıma gelmezdi. Ucagın  indigini ve insanların inip buraya dogru geldigini gorunce elimde ki kagıt olmayan kagıdı yukarı kaldırdım. Bir dakika arkasında ne yazıyordu öyle?
Sexesyaları.com yazıyordu. Boyle bir pasta markasını ilk  defa goruyordum. İnanmıyırum herkes bana bakıyor. Kahretsin bu cocuk nerede kaldı.
Kahretsin bunu o garson cocuga soracaktım!! 
"Mmmm merhaba"
Bu ses de nereden geliyordu. Etrafıma baktım ama birisi yoktu. En son hey buradayım deyince asagı dogru  baktım. 
Ve basımı ne anlamında salladım. 
"Ben Do kyungsoo" 
"Hah sen mi? Sen en fazla 14 yasındasın velet uza."
"Ben 18 yasındayım. Ama tesekkurler iltifatınız icin bayım."

"Beni takip et DO"
"Bana emredemezsinlz bayım. Ve insanların bana Do demesini sevmiyorum ismimle hitap edin."
"Canımı sıkma benim beni takip etmeye basla."

Biraz ilerledikten sonra arkamı dondum. Çocuk hala aynı yerinde bana bakıyordu. Buyuk kocaman gozleri ve kalp dudakları vardı. Cok tatlıydı. Normalde ogrenci olmasaydı kim bilir neler yapardım.. "peki oyleyse DO burada bekleyebilirsin."
Diyip yurumeye basladım. Cocuk ciddi oldugumu anlamıski pesimden bavuluyla beraber kosar adımlarla gelmeye basladı. Hava alanından cıktıktan sonra arabama dogru yurumeye basladık. Elindeki bavulu alıp  bagaja koydum.Çocuga arabaya binmesi icin isaret verdim. Arabayı calıstırdıgımda,
"Siz hademe misiniz? Yani okul hizmetli misiniz?" 
' Bana ulu krise bunu nasıl diyebilr?'
"NE DEDİN SEN!!!"
"oww yanlıs birsey mi dedim?"
"BEN OKULUN EN YAKISIKLI EN KARİZMETİK OGRETMENİYİM"
"ozur dilerim.."dedi kalp dudaklı cocuk galiba korkutmustum onu. İyi yaptın bir daha yiyorsa agzını acsın okulda gorecek o.
"Hangi bolumdesin sen?" 
"Mm ekonomi"
"Harika" diye mırıldandım.
"Efendim"
"Birsey yok"

İLerleyen dakikalarda hic sesi cıkmadı galiba korkuyor benden hahaha. Bır sure sonra arbayla oynamaya basladı.. Radyoyu acıp son ses yaptı. 
"Hey kıs sunun sesini"
"Neden ama yaaa"diyip puppy bakısı yapmaya basladı. Ama ben yemem bu bakısı. 
"Kıs dedim sana DO"
"Bana DO deme demedim mi"
"Saygılı konus ben senin arkadasın degiiim" 
"Sende bana DO deme bay?"
"Wu yifan"
"Wu"
Birsey demeden onume dondum cidden sinir cocuktu.
Okulun onune gelinnce cocugın heyecandan titredigini fark ettim. ona rahat ol,sorun yok demekten kendimi alamadım cok masum ve tatlıydı.

"Sakin olur mısun? Sorun yok."
Gozleri dolu dolu bana baktı. 
"Ben ilk defa ailemden uzak kaldım."
Ve hıckırmaya basladı harika simdide tesellimi etmem gerekiyor.
"Sakın aglamaya baslama sen bebek degilsin DO"
"Hık ama hık ailem"
"Şssst tamam" diyip o kucuk bedene sarıldım. Cilek kokuyordu burnumu boynına dayadım.

Aglamasını durduracagı sandıgım sey onun daha fazla aglamasına sebep olmustu. "